Daar heeft hij een tent opgeslagen voor de zon: een jonge bruidegom die het bruidsbed verlaat, een held die vrolijk voortrent op zijn weg. Aan het ene einde van de hemel komt hij op, aan het andere einde voltooit hij zijn loop, niets blijft voor zijn gloed verborgen.
Psalm 19,5c-7
Vrolijk gaat de zon zijn weg. Als een jonge bruidegom na zijn eerste huwelijksnacht. Hij ziet niet tegen de dag op. Hij denkt niet: vandaag schijn ik maar een dagje niet. Hij houdt zich niet verstopt in het donker, zodat anderen ook in het donker blijven. Maar hij gaat. Vrolijk rent hij voort. Hij sukkelt niet, maar hij draaft. Hij heeft de Spirit om zijn weg te gaan. De liefde waarin hij ingebed is drijft hem aan. De liefde van God. Lees meer