Lezen: Amos 5:21-24
Ik heb een afkeer van jullie feesten… Bespaar mij het geluid van jullie liederen. Amos 5:21, 23

“Jullie erediensten verdraag ik niet. Ik walg van jullie gebeden. Ik kijk niet eens naar jullie gaven in de collecte.” Hoe kan dat nu, dat de HEER zulke dingen tegen zijn volk zegt?
God had zijn volk bevrijd uit de slavernij, tot leven met Hem. Om het goed te hebben met Hem en met elkaar. De feesten die God gaf vertellen van die bevrijding. De offers die Amos noemt gaan over leven als bevrijde kinderen van God. Samen leven van Gods goedheid, zorg, vergeving en zijn milde geven. Daar gaat een mens van zingen: “Loof de HEER, want Hij is goed!”
Maar het bizarre is dat Israël wel offert en zingt, maar niet als bevrijde mensen leeft. Hun brandoffer spreekt van toewijding, hun vredeoffer spreekt van vrede en samen delen, maar ze denken alleen aan zichzelf. Dan leef je in twee werelden: het alledaagse is voor ons, de sabbat of de zondag is voor de HEER. In de kerk doen we stichtelijk en vroom, maar meteen daarna leven we weer ons leven los van God. De HEER walgt niet van eredienst, maar wel van een schijnvertoning. Als de handen die je zondags vouwt en waarmee je zondags geeft, door de week alleen maar vuisten zijn of handen die nemen. Als je wilt leven op basis van zijn bevrijdende recht, maar intussen zelf onrecht pleegt. Jij kent jezelf hierin het beste. Zou de HEER jouw zingen op zondag verdragen?

Lezen: Psalm 1 en Amos 5:14-15
Misschien zal dan de HEER… genade schenken. Amos 5:15

Hij houdt van me, hij houdt niet van me… Heb jij dat wel eens gedaan? Bloemblaadjes plukken, en dan hopen dat het laatste blaadje is: ‘Hij houdt van me’? Wat kan ons zo onzeker maken dan? Misschien ben je stiekem verliefd op iemand, zonder dat die ander het weet. Je hoopt dat het van twee kanten komt: dat hij of zij ook van jou houdt. Je hoopt dat je niet afgewezen wordt.
Bijzonder is dat we bij de HEER helemaal niet onzeker hoeven te zijn. Hij heeft gezegd dat Hij van ons houdt. Johannes 3:16 zegt het zelfs heel duidelijk: “Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” Wie zijn vertrouwen op Jezus Christus stelt komt niet beschaamd uit (Psalm 25:3). Bij Hem hoeft blaadjesplukken niet.
Maar als je naar ons, mensen, kijkt, dan krijg je een heel ander verhaal. Op ons kunnen mensen niet aan. Zelfs Gods eigen kinderen zoeken nog zo vaak het kwade in plaats van het goede. Amos zegt: “Stem af op de HEER. Haat wat Hij haat. Heb lief wat Hij liefheeft. Misschien zal Hij dan genade schenken.” Zou dat woord misschien iets zeggen over onzekerheid bij de HEER? Ik denk dat het juist iets zegt over hoe wij vaak doen. Aan de HEER ligt het niet. Alleen wij moeten ons aan Hem gewonnen blijven geven. Dat kan alleen als we Christus, de Rechtvaardige, in ons laten wonen.