Lezen: Deuteronomium 6:10-19 en Amos 5:10-13
Prachtig wijngaarden hebben jullie geplant, maar je zult er geen wijn van drinken. Amos 5:11
Vergeten heeft een prijs. Als je vergeet, dan wordt je wereld kleiner. Dat werkt ook zo bij het vergeten van de HEER.
Het beloofde land, een land van melk en honing. Maar ook van druiven en wijn. Toen Israël op het punt stond het beloofde land binnen te gaan, zegde de HEER hen steden toe die ze niet zelf hadden gebouwd, en vruchtbomen die ze niet zelf hadden geplant. Om van te genieten.
Maar Amos kondigt precies het tegenovergestelde aan: Jullie zullen niet wonen in je mooie huizen. Van je wijnstokken zul je niet de vrucht genieten. Dat is een straf van God, omdat ze Hem wel vergeten waren. Ze leefden niet naar zijn geboden. Bij Israël toen ging het met name om onrecht tegen de armen. Maar als wij eerlijk zijn, moeten we dan niet toegeven dat wij de HEER ook vaak vergeten? Israël had die steden en wijnstokken niet verdiend, maar wij toch ook niet? Dat klopt. Ook wij vergeten de HEER vaak. Ook wij zijn de vrucht van het beloofde land (voor ons is dat de nieuwe aarde) niet waard.
Maar de HEER vergeet ons niet. Hij heeft zijn Zoon gestuurd. De Heer Jezus. Hij heeft die vrucht voor ons verdiend. Alleen door wat Jezus voor ons verdiende kunnen wij weer genieten van wat de HEER ons heeft beloofd. Nu al een begin. En eens volmaakt als Hij de wijn met ons nieuw zal drinken (Matteus 26:29).