Bidden in de stilte
Marcus 1,35
Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden.

In een gezin met opgroeiende kinderen is altijd wel iets te beleven. Als er kinderen aan je zijn toevertrouwd dan kun je daar veel liefde, tijd en aandacht in kwijt. Dat is mooi. Als ouders voed je hen naar vermogen op.

Als je kinderen klein zijn liggen zij in bed en hebben jullie de avond samen. Als ze opgroeien wordt het zomaar zo dat zij later naar bed gaan dan jullie. Je kunt natuurlijk ook ’s avonds van je kinderen genieten, maar het is ook mooi om als vader en moeder even apart samen te zijn. Je maakt een wandeling en je bespreekt de dingen van de dag. Door je momenten als man en vrouw samen krijg je nieuwe energie voor je momenten als gezin.

Jezus heeft op de sabbat ‘s morgens gepreekt in de synagoge. Hij heeft de hele avond zieke mensen genezen en demonen uitgedreven. Het nieuws over Hem verspreidt zich als een lopend vuurtje over heel Galilea. Hij kan zich al gauw nergens meer vertonen of de mensen zoeken Hem.

In dat preken en genezen kan Jezus de liefde van God kwijt. Dat is mooi. Maar de volgende ochtend vroeg gaat Hij naar een eenzame plek om daar te bidden. Om bij zijn Vader te zijn. Jezus leeft toch de hele dag in de Tegenwoordigheid van Vader? Ja, maar blijkbaar kun je Hem ook speciaal opzoeken! In de stilte met God word je bevestigd in je zijn en je zending.

Wanneer en waar zoek jij persoonlijk de Heer? Om naar Hem te luisteren en bij Hem te zijn? Vanuit het alleen met Vader zijn ontvang je kracht om weer zijn kind onder de mensen te zijn.