Genesis 4,10
God hoort het vergoten bloed dat schreeuwt naar Hem.
10 ‘Wat heb je gedaan?’ zei de HEER. ‘Hoor toch hoe het bloed van je broer uit de aarde naar Mij schreeuwt.

Zie je het voor je? Daar is de aarde, de grond, als onderdeel van de aarde als planeet. De aarde kleurt rood. Niet de rode kleur van rode grond waar ijzer in zit. Maar hier de kleur van bloed. Het bloed van Abel. Dat bloed vloeide op de aardbodem en het sijpelde de aardbodem in.

Kaïn doodde Abel. Hij heeft Abel het zwijgen opgelegd. Maar luister, het bloed van Abel roept! Vanuit de aarde klinkt een schreeuw. Een schreeuw naar God. Abel kan niet meer naar God schreeuwen. Maar zijn bloed roept voor hem. Het bloed roept God aan als getuige om het voor de vermoorde Abel op te nemen.

Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen monddood worden gemaakt? Dat kan figuurlijk: Dat zij niet meer iets mogen zeggen. Het kan ook letterlijk: Dat ze vermoord worden en niets meer kúnnen zeggen. Denk aan landen waar geweld en angst regeert. Waar mensen geen mens mogen zijn. Denk aan leiders die geweld verheerlijken.

Maar als mensen niet meer mogen spreken, dan is er toch iemand die hen ziet en hoort. Dat is God. God die de mensen maakte om in vrede met God en in vrede met elkaar te leven. God waakt over de mensen die Hij gemaakt heeft. Ook als andere mensen hen figuurlijk en letterlijk het zwijgen opleggen. Als er geen getuigen bij waren. Ook als de reden om hen het zwijgen op te leggen is dat zij op God vertrouwen. God roept ons ter verantwoording als we elkaar het zwijgen opleggen. God hoort de stem van het onschuldig vergoten bloed.