in de nabijheid van Jezus (Marcus 7,1)

in de nabijheid van Jezus
Marcus 7,1
Ook de farizeeën en enkele van de schriftgeleerden die uit Jeruzalem waren gekomen, hielden zich in zijn nabijheid op.

Het lied Opwekking 502 begint als volgt: “Jezus, ik wil heel dicht bij U komen, in uw nabijheid wil ‘k zijn. Zo dicht bij U voel ‘k uw liefde stromen, U maakt mij heilig en rein.”

De Farizeeën en enkele van de Schriftgeleerden uit Jeruzalem houden zich in Jezus’ nabijheid op. Zij zijn al vaker op Jezus gebotst. Jezus heeft een keer op sabbat een gehandicapte man beter gemaakt. Toen gingen de Farizeeën met de ordehandhavers van koning Herodes bespreken hoe ze Jezus uit de weg konden ruimen. Schriftgeleerden uit Jeruzalem zijn in de nabijheid van Jezus om Hem in de gaten te houden. Ze hebben al eens gezegd dat Hij van de duivel kwam.

Blijkbaar kun je ook kritisch in de nabijheid van Jezus zijn. Gevuld met onbegrip, woede, wrok, jaloezie, wantrouwen, verzet. Is dat ook leven in de Tegenwoordigheid van Jezus of moet je dat anders noemen?

In de Tegenwoordigheid van God leven is het mooiste dat er is. In de Tegenwoordigheid van Jezus dus ook, want Hij is God. Maar als ik eerlijk naar mezelf kijk: ik voel niet altijd diepe vrede als ik bij Hem ben. Bijvoorbeeld als ik stille tijd houd en Bijbel lees. Er zijn ook momenten dat ik me met diepe onvrede in de Bijbel verdiep. Met woede, onmacht en onbegrip. Bijvoorbeeld als dingen anders lopen in mijn leven dan ik had gewild. Als dingen me bij de handen afbreken. Als ik de weg niet weet.

Nu ik in zijn Tegenwoordigheid bij die gevoelens stil sta kom ik uit bij mijn verdriet. Ik zucht. Nu verzet ik me niet meer, maar kan ik me geven aan Hem.