Genesis 4,3-4a
Jezelf aan God toewijden.
3 Na verloop van tijd bracht Kaïn de HEER een offer van de opbrengst van het land. 4 Ook Abel bracht een offer: van de eerstgeboren dieren van zijn kudde offerde hij de beste stukken vlees.

Is er verschil tussen het offer van Kaïn en het offer van Abel? Ja. Kaïn bracht een offer van de opbrengst van het land. Abel bracht niet alleen maar een offer van de dieren van zijn kudde. Abel kiest met zorg: van de eerstgeboren dieren neemt hij de beste stukken vlees. Die zorg en aandacht en dankbaarheid missen we bij Kaïn.

Zoals Kaïn doet, daar lijk ik op als ik God vergeet. Als God voor mij alleen is voor de uiteinden van de dag of de week. Als ik denk: Oh ja, even God appen, dan heb ik mijn plicht gedaan, dan is Hij ook weer tevreden. Als ik Hem ervaar als een blok aan mijn been. Als ik denk dat ik zonder Hem vrij zou zijn. Als God voor mij iemand is van even tussendoor. Iemand die ik met een beetje inspanning zoet kan houden. Of tegen wie ik me kan of moet beschermen met een paar druppels gebed per dag. God als overbodige last of als overbodige luxe…
Ik schaam me. Wat doe ik vaak zo.

Zoals Abel doet, daar lijk ik op als ik achter alle gaven die ik krijg God als Gever zie. Als ik zie hoe blij Hij met mij is. Als ik leef en werk in afhankelijkheid van Hem. Als ik geniet van zijn goedheid, ja van Hem zelf. Als ik mezelf met alles aan Hem geef. Als mijn toewijding aan Hem niet iets zegt over wat ik wil verdienen, maar als die toewijding een uiting is van mijn ontroering en dankbaarheid: Kijk eens Heer, zulke mooie dingen heb ik van U gekregen, voor U is al mijn lof en dank en eer…
Dank Heer, waar U me zo leert leven.