Jezus trekt als een magneet mensen met hun zieken aan. (Marcus 6,53-56)

Jezus trekt als een magneet mensen met hun zieken aan.
Marcus 6,53-56
Nadat ze waren overgestoken, kwamen ze bij Gennesaret aan land en daar legden ze aan. Toen ze uit de boot stapten, werd hij meteen herkend. In het hele gebied ontstond een druk komen en gaan van mensen, die zieken op draagbedden meenamen naar elke plaats waarvan ze hoorden dat hij daar was. Overal waar hij kwam, in dorpen, steden en gehuchten, legden ze de zieken op het plein. Ze smeekten hem of ze ten minste de zoom van zijn kleed mochten aanraken. En iedereen die hem aanraakte, werd genezen.

Stel je voor dat er iemand is die alle zieken die bij hem gebracht worden beter maakt. Hij reist door de provincie. Iedereen die hem aanraakt wordt beter. Overal komen mensen vandaan met hun zieken. Kinderen met één of beide ouders achter een rollator. Familie met zieke mensen op bedden met wieltjes. Mensen met vrienden in rolstoelen. Ze komen niet alleen uit de provincie, ze komen uit het hele land. En het duurt maar even of daar zijn de eerste vliegtuigen met zieken. Ze komen van over de hele wereld. Hier is genezing!

Dat krijg je als Jezus op rondreis gaat. Op zijn reis gaat Jezus langs steden, dorpen en gehuchten. Hij slaat geen plek over. En vanuit die hele streek komen de mensen met hun zieken naar Jezus toe. Met de vraag of ze alleen maar de zoom van zijn kleed mogen aanraken. Iedereen die Hem aanraakt wordt beter.

Dit is weer een volgend werkterrein met andere mensen dan de vorige keer. Dat is meteen ook het beperkte: Jezus kan maar op één plek tegelijk zijn als Hij als mens op aarde is. Hij kan niet tegelijk overal op aarde zijn met het goede nieuws van God als Koning en met de wonderen die dat onderstrepen.

Vandaag is Jezus in de hemel. Als Hij lichamelijk niet meer op aarde is, doet Hij dan geen wonderen van genezing meer om de boodschap van God als Koning kracht bij te zetten, of kan Hij dat nu juist wereldwijd doen? En hoe schakelt Hij ons daar bij in?