Mij niet gezien!?
Marcus 2,16-17
Toen de farizese schriftgeleerden zagen dat hij samen met zondaars en tollenaars at, zeiden ze tegen zijn leerlingen: ‘Eet hij met tollenaars en zondaars?’ Jezus hoorde dit en zei tegen hen: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’

De directeur van een grote bank heeft jaren vastgezeten voor diefstal. Met slimme constructies kleedde hij mensen uit om er zelf rijker van te worden. Veel mensen zijn de dupe geworden van zijn praktijken. Al hun spaargeld zijn ze kwijt. Ze kunnen hem niet luchten of zien. Maar jij, kan hij bij jou komen eten?

Een sportinstructeur is veroordeeld voor seksueel misbruik van pupillen. Als hij vrijkomt na zijn gevangenisstraf is hij niet meer welkom in de samenleving. Begrijpelijk, want je bent zuinig op je kinderen als je die hebt gekregen. Maar zou hij een keer bij jou mogen eten?

Mensen die zulke dingen doen verdienen het toch om met de nek aangekeken te worden? Als ze jou onrecht hebben aangedaan, dat vergeef je ze toch nooit? Begrijp je de reactie van de Farizeese Schriftgeleerden? Hoe durft Jezus hen te ontvangen?

Maar hoe zit het met jou? Je hoeft het kwaad van de ander niet goed te praten. En vergeven is een enorme klus. Maar denk je echt dat jij een beter mens bent uit jezelf? Of er zijn twee soorten mensen: mensen die geen fouten maken en mensen die wel fouten maken. Of er is één soort mensen: mensen die allemaal fouten maken. Voor welke dingen heb jij vergeving nodig?

Jezus neemt de zondaars aan. Hoe reageer jij? Weg met Jezus!? Of: Hier ben ik, Heer, met mijn gebroken leven. Mijn dwarsheid en eigenwijsheid. Mijn vluchten voor mijn kernkwaal: mijn opstand tegen U. Breek mijn verzet. Overwin me. Ik leg mezelf in uw handen neer. Vergeef me. Druk me aan uw hart. Laat me leven. Amen