Geloven en kerk zijn

Hieronder volgen een aantal overwegingen die uit mijn hart komen. Ze gaan over geloven en kerk zijn. Het zijn dingen die me raken en die ik belangrijk vind. In korte zinnen.

God is geen sprookje, maar echt hoogstpersoonlijk God, Vader en Zoon en Geest.
Hij grijpt echt in in mensenlevens.
Onze verantwoordelijkheid is om Hem de ruimte daarvoor te geven.

God wil ons ontmoeten.
God wil ons vervullen, met zichzelf, Jezus Christus, zijn Geest, zijn gaven. (genade)
God wil met ons samenleven. (verbond)
God wil dat wij met Hem samenwerken. God wil door ons er voor de ander zijn. (hand)

Bijbel lezen en bidden is enorm belangrijk.
Niet om daarmee uit deze wereld te gaan, maar juist om daar door heen en daarmee des te meer er voor de mens in nood te kunnen zijn.
Ankeren in God, putten uit God, geven uit God.
Voorbede: mensen brengen bij Jezus Christus, de enige die hen werkelijk kan helen.

Vergeving, barmhartigheid en zending zijn kerntaken van de kerk.
Niet opgejaagd, maar vanuit wie we (verbonden aan Jezus) zijn en wat we (uit Gods hand) krijgen.
Vanuit wat we van de Heer aan zijn tafel ontvangen kerk en samenleving ingaan.
Leeg ben ik gekomen, vol vertrokken, om Hem uit te delen.
God is onzichtbaar, maar toch laat Hij zich zien, namelijk door ons heen. (1 Johannes 4,12)

Wij gelóven een heilige, algemene, christelijke kerk. (HC znd.21, v/a 54)
We maken veel fouten en schieten veel tekort.
Maar daarom gooien we het bijltje er nog niet bij neer.
Elke dag gaan we terug naar God.
We vragen Hem in en door ons waar te maken wat Hij met ons voor ogen heeft.
Gods kerk is mooi, wij zijn mooi, God moet steeds alles wat daar om heen gegroeid is, wat wij er omheen hebben laten groeien en wat het zicht daarop wegneemt wegbikken. Dat vragen we Hem en daarvoor bieden we ons aan Hem aan.
God maakt ons niet in één keer kant en klaar helemaal af, maar in zijn liefde en geduld vormt Hij ons geleidelijk naar het beeld van Christus.
In geduld en vol verlangen laten we ons door Hem boetseren, we belijden Hem onze schuld over onze fouten en tekorten, we vragen Hem om vergeving en nieuw leven, we danken voor wat we van Hem ontvingen, we genieten het meest van Hem zelf.