kans of noodmaatregel
Marcus 10,3-5
Hij vroeg hun: ‘Hoe luidt het voorschrift van Mozes?’ Ze zeiden: ‘Mozes heeft de man toegestaan een scheidingsbrief te schrijven en haar te verstoten.’ Jezus zei tegen hen: ‘Hij heeft dat voor u opgeschreven omdat u zo harteloos en koppig bent.

Als in de wet geregeld is hoe je hebt te handelen in geval van een echtscheiding, is dat dan een aansporing om zoveel mogelijk te gaan scheiden? Natuurlijk niet. Scheiden is een kwaad. Bij een scheiding zijn geen winnaars, maar alleen verliezers. De man, zijn vrouw, en hun kinderen als ze die hebben gekregen. Scheiden kan in sommige situaties als een opluchting ervaren worden na jaren van ellende. Maar scheiden gaat nooit zonder ellende, pijn en verdriet. De wet schrijft in zulke schrijnende situaties passende maatregelen voor die bewaken, beschermen en begrenzen.

God had via Mozes zijn wetten aan zijn volk gegeven. Met daarin de mogelijkheid om een scheidingsbrief te schrijven. Jezus wijst de Farizeeën met hun strikvraag eenvoudigweg op de wet van Mozes. Daar stopt Jezus niet. De Farizeeën zagen de mogelijkheid om te scheiden als een kans om te scheiden. Als er een regel over is, dan mag het. Maar Jezus zegt dat God de mogelijkheid om te scheiden niet gaf als kans, maar als noodmaatregel. Vanwege hun harde harten en hoofden.

Scheiden is niet Gods bedoeling. Maar wij als mensen kunnen de weelde van Gods mooie gaven vaak niet dragen. We zijn kwetsbaar in alles. Ook in het trouwverbond. God is zo goed dat Hij ook maatregelen geeft voor hoe wij in zulke situaties moeten handelen.

Jezus spreekt de Farizeeën aan op hún harde harten en hoofden. Niet dat zij allemaal hun vrouw weggestuurd hebben. Blijkbaar is dat oprekken van Gods wet voor hen een bredere houding. Dat is iets om onszelf op te bevragen: gebruik ik Gods wetten om het kwaad groter te maken, of ken ik de Gever van de wet en handel ik ook naar de geest van Gods wet?