vrienden
Marcus 2,1-4
1 Toen hij enkele dagen later terugkwam in Kafarnaüm, werd bekend dat hij weer thuis was. 2 Er stroomden zo veel mensen toe dat er zelfs voor de deur geen plaats meer was, en hij verkondigde hun Gods boodschap. 3 Er werd ook een verlamde bij hem gebracht, die door vier mensen gedragen werd. 4 Omdat ze zich niet door de menigte konden wringen, haalden ze een stuk van het dak weg boven de plaats waar Jezus zat, en toen ze een opening hadden gemaakt, lieten ze de verlamde op zijn draagbed naar beneden zakken.

De benedictijner monnik Anselm Grün schreef een prachtig boekje over vrienden. Over de kunst van vriendschap. Over de waarde ervan. Hoe we ons voor vriendschappen open kunnen stellen. Hoe vriendschap zich kan verdiepen en sterker worden.

In Marcus 2 komen we ook vrienden tegen. Jezus is terug in Kafarnaüm. De mensen stromen massaal toe. Zelfs voor de deur is geen plaats meer. Jezus zegt de mensen het goede nieuws van God aan. Dan komen er vier mannen aan. Ze dragen een vijfde man. De laatste is verlamd. Die vier mannen zijn voor de verlamde man een vriend. Ze willen de man bij Jezus brengen. Dan zal Jezus hem beter maken. Dan zal hun vriend weer kunnen lopen.

Hier zie je de liefde van vier vrienden! Hun liefde zit niet alleen hierin dat ze hem bij Jezus brengen, maar ook in hun volharding. Er staan heel veel mensen om Jezus heen. Tot buiten toe. De mannen kunnen er met hun verlamde vriend niet door. Maar de mannen zijn vindingrijk. Als ze niet door de deur kunnen, dan maar door het dak. Ze gaan via de trap het dak op en ze breken het dak open boven de plaats waar Jezus zit. Blijkbaar konden ze door het dak heen kijken via scheuren en zo bepalen waar Jezus was.

Ben ik zo’n vriend voor anderen? Neem ik mensen mee naar Jezus? Leg ik ze voor Jezus’ voeten neer? Volhardend? Bijvoorbeeld in mijn bidden voor mijn gezin, kerk, buren, collega’s? Begin daar maar mee. Bij echte vriendschap hoort mensen meenemen naar Jezus!