Zonder bidden gaat het niet. (Marcus 6,45-46)

Zonder bidden gaat het niet.
Marcus 6,45-46
Meteen daarna gelastte hij zijn leerlingen in de boot te stappen en alvast naar de overkant te varen, naar Betsaïda; intussen zou hijzelf de menigte wegsturen. Nadat hij afscheid van de mensen had genomen, ging hij de berg op om er te bidden.

Als mens kun je niet blijven doorhollen. Wij hebben rust nodig, eten en drinken, slaap. Die dingen zijn echt belangrijk. Tegelijk leeft een mens niet van brood en slaap alleen. Wij hebben als mensen nog diepere behoeften. We zijn gemaakt door iemand. Door God. We zijn gemaakt om met Hem te leven. Onze diepste verlangens worden pas vervuld door het zijn bij Hem.

Maar wij waren bij God vandaan gelopen. Daardoor zijn we chronisch diep behoeftig. Overal zoeken we vervulling. Niets brengt echt baat. Maar God geeft zijn Zoon Jezus. Om ons weer terug te brengen bij Hem, de Vader. Als we ons door Jezus bij de Vader laten brengen vinden we ten diepste rust.

Jezus heeft er een lange werkdag op zitten. Jezus is de goede Herder. Maar ook de goede Herder zelf gaat steeds naar zijn Vader.

Jezus stuurt zijn leerlingen vast vooruit. Jezus stuurt de mensen weg. Dan gaat Jezus bidden. Wat is bidden? Niet uitrusten en passief zijn. Op een luie stoel liggen. Nee, bidden is bij de Vader zijn. Of misschien kun je zeggen: geconcentreerd bij de Vader zijn. Jezus leefde elk moment in de Tegenwoordigheid van God. Maar ook Hij heeft het nodig om te bidden en op die manier bij zijn Vader te zijn.

Als dat voor Jezus geldt, dan geldt het helemaal voor ons! Leven. Er zijn. Vanuit je diepste bestemming leven. Vanuit God de Heer en zijn vervulling leven. Zonder bidden gaat het niet. Pak Jezus’ hand en zoek steeds momenten van geconcentreerd bij je hemelse Vader zijn.